Ба наздикй мизочон аз Хиндустон бори дигар барои тафтиш ва гуфтушуниди тичоратй ба заводи мо омаданд. Ин сафар боз як имкони тиҷорӣ пас аз ҳамкориҳои муваффақи ду ҷониб аст ва ду ҷониб умедворанд, ки равобити ҳамкориҳо боз ҳам амиқтар ва майдони ҳамкориҳоро тавсеа бахшанд.

Зимни бозрасӣ ду тараф дар мавриди сифати маҳсулот, нарх ва мӯҳлати таҳвил иртибот ва табодули амиқ доштанд ва ҳарду ҷониб аз дурнамои ин ҳамкорӣ изҳори хушбинӣ карданд. Мизоҷони ҳиндӣ дар бораи таҷҳизоти истеҳсолӣ ва системаи идоракунии сифати корхонаи мо баҳои баланд дода, изҳори умедворӣ карданд, ки ҳамкориҳоро барои омӯзиши муштараки бозори Ҳиндустон ва мусоидат ба рушди дарозмуддати тиҷорати ҳарду ҷониб минбаъд таҳким бахшанд.

Гуфта мешавад, ки корхонаи мо барои қонеъ кардани ниёзҳои муштариён, пешниҳоди маҳсулот ва хидматҳои беҳтар ва омода аст, ки бо муштариёни Ҳиндустон барои эҷоди ояндаи беҳтар дар доираи консепсияи ҳамкории бурднок кор кунад.

Умед аст, ки ин сафар метавонад заминаи мустаҳкамтаре барои ҳамкориҳои ояндаи ду ҷониб гузорад ва ба ҳамкориҳо ва табодули ду ҷониб дар бозори байналмилалӣ мусоидат кунад.